Kitap hakkında: 1992 / Ne olduğuna karar vermeye çalışıyorum. Providence? İtiraf mı? Hayır, yakın bile değil. Bunun gibi kelimeler kulağa çok incelikli geliyor, öyle değil mi? Bununla birlikte, geçiş töreni kadar köhne bir şey olabilirler. Tanrım, adanmışlık neye? Bütün bu bahaneler yalan. Sevgilinizin uyluğuna dokunmak ve et yerine gölgeyi hissetmek gibi. Bazen dürüstçe yazmak zordur. Gerçek olmadan, şeylerin gerçekte ne olduğu açığa çıkmadan, bu sadece daha fazla yalandan ibarettir. Eksik ette daha fazla gölge yazıyordu - Hezekiel'de (Eski Ahit'in dört "büyük peygamberinden" biri - yaklaşık çeviri), sanırım: Kanı kaderin yapıyorum. Konuşan ben değil, Tanrı'dır. Ve eğer Tanrı gerçeği açıklayamıyorsa, o zaman kim açıklayabilir? Sanırım gerçekte olan budur. Sanırım bu benim kanım.